“Melania: The Opera”, Londra’daki Cockpit Theatre’da, çağdaş oda operasına odaklanan Tête à Tête Festivali kapsamında sahneleniyor. Sanatçı Melinda Hughes, Trump’ın göreve başlamasından bir gün önce New York’ta sahneye çıkarken salondaki gerginliği hissettiğini, ertesi gün ise Kadınlar Yürüyüşü’ne katıldığını hatırlatıyor. O dönem Melania Trump’ın sessizliği sosyal medyada esprilere konu olmuştu. Hughes de bu atmosferden yola çıkarak cabaret gösterilerine First Lady’ye dair parodiler eklediğini belirtiyor.
FİKİR KİMDEN ÇIKTI
Projenin fitilini, Hughes’a “Melania üzerine tam bir opera yazar mısın?” diye soran festivalin sanat direktörü Bill Bankes-Jones ateşledi. Başta tereddüt eden sanatçı, daha önce piyanist Jeremy Limb ile birlikte Berlin’in Weimar dönemi kabarelerinden esinlenen gösterilerde yakaladığı başarı sayesinde projeyi kabul etti.
DİSTOPİK HİKAYE: RUSYA İŞGAL EDİYOR
Opera, kurgusal bir 2027 yılında geçiyor. Melania Trump, Florida’daki hayali Rancho Mofeta kasabasında bir okulda konuşma yaparken ülkesinin, yani Slovenya’nın Rusya tarafından işgal edildiğini öğreniyor. Donald Trump ise Mar-a-Lago’da golf oynamaya devam ediyor. Bu noktada Melania’nın politik ve kişisel bir karar vermesi gerekiyor. Eser, onun sessizlik mi yoksa itiraz mı edeceği üzerine kurulu.
TRUMP İLE İLGİLİ SAHNELERE SANSÜR
Eserin metninde Trump’ın dış görünüşünden (turuncu), tavırlarına (matón– kabadayı) ve Epstein skandalına gönderme yapan söz oyunlarıyla dolu. Ancak Trump’la ilgili sahneler çıkarılmış, bazı diyaloglar ise olası dava riskinden kaçınmak için yumuşatılmış.
MELANIE PUTIN’E KARŞI
Operanın zirvesinde Melania, Tito’nun Stalin’e karşı duruşuna gönderme yaparak, Putin karşısında da boyun eğmeyeceğini ilan ediyor ve güçlü bir “Enough! (Yeter!)” aryasıyla noktayı koyuyor.
MÜZİĞİN DİLİ: KABAREDEN BROADWAY’E
Müzikal açıdan eser, Berlin’in Charlottenburg kabareleri, Broadway müzikalleri, bel canto aryaları ve hatta rock unsurlarını harmanlıyor. Bir bölümde “Thoughts and Prayers” adlı Hristiyan rock parodisi, bir diğerinde ise Melania’nın Slovenya’daki çocukluk günlerini anımsatan halk ezgisi yer alıyor.
Sanatçı, Jeremy Limb’in küçük fikir kırıntılarını bile etkili sahnelere dönüştürdüğünü belirtiyor. Hughes’un hedefi ise kabare aracılığıyla opera türünü daha geniş bir kitleye ulaştırmak.
SİYASETLE SANAT ARASINDAKİ İRONİ
Operanın hazırlık süreci sürerken Trump’ın, ABD Kongresi’ne Kennedy Center’ın adını “First Lady Melania Trump Opera House” olarak değiştirme önerisini getirmesi sanatçılar için ironik bir tesadüf oldu. Hughes, “Böylesine bedava reklam olamazdı” diyerek gülerek karşılıyor.
